نه در توصیف شاعرها نه در آواز عشاقی            تو افزون تر از اندیشه فراوان تر از اغراقی

وفـاداری و شـیـدایی عـلمداری و سقایی            ندارند این صفت ها جز تو دیگر هیچ مصداقی

به خوبیِّ تو حتی معترف بودند بدخواهان            یزید آنجا که می‌گـویـد الا یا ایهـا الساقی

تمام کودکان معراج را توصیف می‌کردند            مگر پیداست از بالای دوش تو چه آفاقی

چنان رفتی که حتی سایه‌ات از رفتنت جا ماند            رکاب از هم گسست از بس برای مرگ مشتاقی

فرار از تو فراری می‌شود در عرصۀ میدان            چنان رفتی که بعد از آن بخوانندت هوالباقی

بدون دست می‌آیی و از دستت گریزانند            پُر از زخمی هنوز اما برای جنگ قبراقی

به سوی خیمه‌ها یا (عُدَّتی فی شِدَّتی) برگرد            که تو بی‌مشک سقایی که تو بی‌دست رزّاقی

شنیدم بغض بی‌گریه به آتش می‌کشد جان را            بماند باقی روضه درون سیـنـه ام بـاقـی